Uluslararası Koruma Başvurusunun Ardından Sınır Dışı Kararının İcrasının Durdurulması Ravenna Sulh Ceza Mahkemesi – 16 Nisan 2025 tarihli karar, R.G. 319/2025

 

Uluslararası Koruma Başvurusunun Ardından Sınır Dışı Kararının İcrasının Durdurulması

Ravenna Sulh Ceza Mahkemesi – 16 Nisan 2025 tarihli karar, R.G. 319/2025

Av. Fabio Loscerbo tarafından

1. Giriş

16 Nisan 2025 tarihinde R.G. 319/2025 sayılı dosyada verilen kararla, Ravenna Sulh Ceza Mahkemesi, bir yabancı hakkında verilen sınır dışı kararının yürütmesini durdurmuştur. Bu karar, 25 Temmuz 1998 tarihli ve 286 sayılı Yasa’nın 13. maddesinin 8. fıkrası uyarınca yapılan ihtiyati başvuru sonucunda alınmıştır.

Bu dava, uluslararası koruma başvurusunun yapılmasının hukuki etkilerini ve bu unsurun idari sınır dışı işlemlerinin hukuka uygunluk denetiminde ne derece önemli olduğunu değerlendirmek açısından dikkate değerdir.

2. Hukuki Çerçeve ve Yargı Uygulaması

İtalyan Yargıtay’ının yerleşik içtihadına göre – en son 10 Nisan 2024 tarihli ve 9610 sayılı kararında belirtildiği üzere – uluslararası koruma başvurusunun yapılması, daha önce veya eş zamanlı olarak verilen sınır dışı kararını otomatik olarak geçersiz kılmaz, ancak bu kararın icrasını askıya alır.

Bu ilke, 25/2008 sayılı Yasa’nın 35-bis maddesi ile 286/1998 sayılı Yasa’nın 19. maddesine dayanır. Bu düzenlemeler, uluslararası koruma başvurusunda bulunan bir kişinin, talebi sonuçlanana kadar sınır dışı edilemeyeceğini öngörmektedir. Emniyet Müdürlüğü tarafından verilen geçici oturum izni, bu sürecin başlatıldığının ve sınır dışı kararının şu an için uygulanamayacağının açık bir göstergesidir.

3. Ravenna Sulh Ceza Hâkimi’nin Kararı

Somut olayda, hâkim iki temel unsuru esas almıştır:

• Başvurucunun 20 Ocak 2025 tarihinde uluslararası koruma başvurusunda bulunmuş olması, sınır dışı kararının tebliğinden hemen sonra;

• Aynı tarihte Ravenna Emniyet Müdürlüğü tarafından geçici oturum izni verilmiş olması, yani prosedürün resmi olarak başlatıldığının teyidi.

Bu gerekçelere dayanarak, hâkim sınır dışı kararının icrasının durdurulmasına karar vermiştir ve bu durumun, koruma başvurusunun sonuçlanmasına kadar geçerli olacağını belirtmiştir.

4. Sınır Dışı İşlemlerine Karşı Geçici Koruma

Bu karar, temel hakları ihlal edebilecek idari işlemlere karşı mahkemelerin acil müdahale yetkisini kabul eden yerleşik yargı yaklaşımının bir örneğidir. Anayasa’nın 10. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 3. maddesi bu tür müdahalelerin temelini oluşturur.

Bu tür durumlarda, sınır dışı kararının geçici olarak durdurulması, başvurucunun savunma hakkını kullanabilmesi ve başvurusunun ciddiyetle incelenmesi için tek etkili hukuki araçtır.

5. Sonuç

Bu karar, özellikle yabancı bir kişinin uluslararası koruma başvurusunda bulunduğu ve bu başvurunun meşru ve ciddi olduğu durumlarda, sınır dışı işlemlerinin otomatik olarak uygulanamayacağını bir kez daha ortaya koymaktadır.

Karar, İtalyan iç hukuku, Avrupa Birliği hukuku ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihadıyla tam bir uyum içindedir. Özellikle geri göndermeme ilkesi (non-refoulement) açısından oldukça önemlidir.

---

Av. Fabio Loscerbo