Yaşlı ebeveynler İtalya’daki çocuklarına kavuşamadığında: Yeni bir karar kuralları netleştiriyor

 Yaşlı ebeveynler İtalya’daki çocuklarına kavuşamadığında: Yeni bir karar kuralları netleştiriyor

Roma Mahkemesi’nin son kararı, İtalya’nın göç sisteminde en hassas konulardan birini yeniden gündeme taşıdı: yaşlı ebeveynlerin aile birleşimi yoluyla ülkeye kabulü. Mahkeme, 20 Kasım 2025 tarihli ve 2025 yılı 27916 sayılı dosyada verdiği kararla, ebeveyn birleşimi için yapılan vize başvurularında, ebeveynin diğer çocuklarının hâlâ menşe ülkede bulunmasının belirleyici bir unsur olduğunu bir kez daha teyit etti.

Dava, Avrupa Birliği uzun dönem oturum iznine sahip bir Fas vatandaşının başvurusuyla açılmıştı. Başvurucu, Rovigo Valiliği’ne bağlı Göç Bürosu’ndan her iki ebeveyni için aile birleşimi onayı almıştı. Ancak bu onaya rağmen İtalya’nın Fas Büyükelçiliği, annesine vize vermeyi reddetti ve yasal şartların karşılanmadığını belirtti. Büyükelçilik, özellikle önemli bir noktaya işaret etti: annenin toplam sekiz çocuğu vardı ve bunların bir kısmı hâlâ Fas’ta yaşamaktaydı.

Başvurucu, ebeveynlerinin kendisine ekonomik olarak bağımlı olduğunu gösteren bir aile yükümlülük belgesi sunarak itiraz etmeye çalıştı. Mahkeme bu itirazı kabul etmedi. Kararda, İtalyan göç mevzuatının iki farklı ve alternatif kategoriyi ayırdığı vurgulandı: “bakmakla yükümlü olunan ebeveyn” ve “altmış beş yaş üstü ebeveyn”. Bu ayrım basit bir teknik detay değil—hangi kanıtların sunulması gerektiğini belirler.

Bakmakla yükümlü olunan ebeveynlerde esas mesele mali ihtiyaçtır. Ancak ebeveyn altmış beş yaşını geçtiğinde ekonomik bağımlılık önemini yitirir. Bu kez değerlendirme, menşe ülkedeki diğer çocukların bakım sağlayıp sağlayamayacağına odaklanır. Mahkemeye göre, yasama organının bilinçli tercihi açıktır: ileri yaş, sadece maddi destek değil, fiziksel bakım ihtiyacını gündeme getirir.

Bu olayda başvurucu, Fas’ta yaşayan diğer çocukların, ciddi ve belgelenmiş sağlık nedenleri nedeniyle annelerine bakamayacak durumda olduklarını ispatlayamadı. Bu tür kanıtlar olmadığı için Mahkeme, büyükelçiliğin vizeyi reddetmesinin hukuka uygun olduğuna hükmetti ve başvuru reddedildi.

Bu karar, hukuki yaklaşımda istikrarlı bir çizgiyi teyit ediyor: yaşlı ebeveynler için aile birleşimi, yüksek düzeyde kanıt gerektirir. Başvurucular yalnızca ebeveynlerini maddi olarak destekleyebileceklerini değil, aynı zamanda menşe ülkesindeki diğer kardeşlerin bakım sorumluluğunu üstlenemeyecek durumda olduklarını da göstermek zorundadır.

Her ne kadar karar spesifik bir uyuşmazlığa ilişkin olsa da, mesajı daha geniş bir etkiye sahiptir. İtalya, aile birliğinin anayasal korunması ile göç yönetimi arasındaki dengeyi korumaya çalışırken, konsolosluk makamları ve mahkemeler özellikle yaşlı ebeveynlere ilişkin başvurularda katı bir kanıt standardı uygulamaya devam etmektedir.

---

Avv. Fabio Loscerbo