Başlık:
Kalabria Bölge İdare Mahkemesi, aile nedenleriyle oturma izninin yenilenmesine ilişkin davayı reddetti
Makale:
Kalabria Bölge İdare Mahkemesi’nin Reggio Calabria şubesi, 23 Eylül 2025 tarihli ve 618 sayılı kararıyla, Reggio Calabria Emniyet Müdürlüğü’nün oturma izninin yenilenmesi talebini reddeden kararına karşı açılan davayı “görev yönünden yetkisizlik” gerekçesiyle reddetti. Mahkeme, uyuşmazlığın idari yargının değil, adli yargının görev alanına girdiğine hükmetti.
Olay, ilk olarak çalışma gerekçesiyle verilen bir oturma izninin yenilenme talebinin reddedilmesiyle başladı. İdarenin olumsuz kararının gerekçesi, izin sahibinin altı aydan fazla bir süreyle İtalya topraklarından ayrılmış olmasıydı; bu durum, 394/1999 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi’nin 13. maddesinin 4. fıkrasına aykırı kabul edildi. Başvuru sahibi, hastaneye yatışını ve ardından aldığı rehabilitasyon tedavisini belgeleyerek uzun süreli yokluğunu sağlık nedenleriyle açıklamıştı.
Mahkeme, sunulan belgeleri inceledikten sonra, başvurunun içeriği itibarıyla “çalışma” değil, “ailevi” nedenlere dayandığını belirtti. Bu nedenle talep, aile nedenleriyle oturma izninin yenilenmesi olarak değerlendirilmelidir. Bu bağlamda, 25 Temmuz 1998 tarihli 286 sayılı Göç Yasası’nın 30. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, aile birliği hakkına ilişkin uyuşmazlıkların çözümü adli yargının yetkisine girer.
Mahkeme, davayı idari yargının görev alanı dışında olduğu gerekçesiyle reddetti ve başvuru sahibine, davayı yetkili mahkeme önünde yeniden açma imkânı tanıdı (İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 11. maddesi uyarınca). Yargılama giderleri taraflar arasında karşılıklı olarak mahsup edildi.
Bu karar, ailevi nedenlerle oturma izni verilmesi veya yenilenmesi gibi işlemlerin — aile birliği hakkına ilişkin olanlar da dahil — idari değil, adli yargının görev alanına girdiğini teyit eden yerleşik içtihadı bir kez daha güçlendirmektedir.
İmza:
Av. Fabio Loscerbo
Nessun commento:
Posta un commento