AB Uzun Süreli İkamet İzni’nin İptali: TAR Lazio itirazı reddetti
Lazio Bölgesel İdare Mahkemesi (TAR), Birinci Daire Ter, 15983/2025 sayılı kararıyla, Roma Emniyeti’nin AB uzun süreli ikamet izninin iptaline karşı açılan davayı reddetti. Bu karar, göç hukukunda büyük önem taşıyan bir konuyu ele alıyor: kamu düzeninin korunması ile yabancıların sosyal ve ailevi entegrasyon hakları arasındaki dengeyi.
Davacı, Roma Emniyeti’nin yalnızca hakkında verilen cezai hükümlere atıfta bulunduğunu, ancak kişisel, ailevi ve mesleki durumunu bütüncül şekilde değerlendirmediğini ileri sürdü. Savunmada; Alman vatandaşı bir partnerle olan birlikteliği, çocuk sahibi olması, meyve-sebze sektöründe ticari faaliyeti ve Ariccia’daki sosyal bağları vurgulandı. Kararın, aile bağlarının ve ikamet süresinin dikkate alınmasını öngören Göç Kanunu’nun 5. maddesine ve toplumsal tehlikeliliğin özel bir değerlendirmesini şart koşan 9. maddesine aykırı olduğu savunuldu.
Mahkeme ise Roma Emniyeti’nin kararını gerekçeli ve hukuka uygun buldu. Uyuşturucu ile bağlantılı suçlardan alınan mahkûmiyetlerin, özellikle organize suçlarla ilişki içerdiğinde, toplumsal tehlikelilik açısından yeterli gösterge olduğuna hükmetti. Mahkeme, uzun süreli ikamet izninin ciddi yasa ihlalleri karşısında “dokunulmazlık” sağlamadığını netleştirdi.
Karara göre, idare kararını yeterince gerekçelendirmişti; özellikle de ilk entegrasyon değerlendirmesi ile sonraki cezai mahkûmiyet arasındaki çelişki dikkate alındığında. Ayrıca, aile ilişkisi her ne kadar istikrarlı olsa da, iptal anında henüz hukuken bağlayıcı bir değer taşımıyordu.
Bu karar temel bir ilkeyi yeniden teyit ediyor: AB uzun süreli ikamet izni, ağır cezai mahkûmiyetler nedeniyle iptal edilebilir; ailevi ya da sosyal entegrasyon tek başına ülkede kalmayı garanti etmez.
Karar, göç hukukunda önemli bir emsal teşkil ediyor ve ciddi suçların varlığında, sadece entegrasyon yerine kamu güvenliğinin önceliklendirileceğini bir kez daha ortaya koyuyor.
Avv. Fabio Loscerbo
.jpg)
Nessun commento:
Posta un commento