Reşit olmayanlara bakım ve kalıcı ikamet: Ailevi nedenlerle verilen oturma izninin AB uzun süreli ikamet iznine dönüştürülebilirliği
TAR Campania, 6. Daire, karar no: 766/2020 (Dosya no: 326/2020, karar tarihi: 17 Şubat 2020) üzerine değerlendirme
Av. Fabio Loscerbo – Göç Hukuku Uzmanı Avukat
1. Giriş
Bu yazıda incelenen karar, idari ve yargısal uygulamalarda gittikçe önem kazanan bir konuyu ele almaktadır: reşit olmayan bir çocuğa bakım sağlama gerekçesiyle verilen oturma izninin, AB uzun süreli ikamet iznine dönüştürülme olasılığı.
Campania Bölge İdare Mahkemesi’nin 6. Dairesi, ekonomik yetersizlik gerekçesiyle reddedilen bir başvurunun arka planını değerlendirerek, kararın ailevi ve ekonomik bağlam göz önüne alınmadan verildiğini tespit etmiştir.
2. Olayın Arka Planı
Başvuran kişi, reşit olmayan bir çocuğun bakımı nedeniyle insani gerekçelerle verilen bir oturma iznine sahipti. Daha sonra, 286/1998 sayılı Göç Kanunu’nun 9. maddesi uyarınca AB uzun süreli ikamet izni başvurusunda bulundu. Ancak, başvuru yılındaki gelir düzeyinin yetersiz olduğu gerekçesiyle reddedildi.
Başvuruda iki temel eksiklik ileri sürüldü:
-
Başvuranın birlikte yaşadığı annesinin belgelenmiş gelirinin dikkate alınmaması (bu gelir, 286/1998 sayılı Kanun’un 29/3-b maddesi kapsamında değerlendirilebilir);
-
Başvuru sürecinde meydana gelen sonradan gelişen ekonomik koşulların dikkate alınmaması (Kanun’un 5/5 maddesine aykırı şekilde).
3. Mahkemenin Değerlendirmesi
İdari Yargılama Usul Kanunu’nun 60. maddesi uyarınca basitleştirilmiş usulle karar veren mahkeme, başvuruyu kabul etti ve idari işlemin yetersiz gerekçeye ve eksik soruşturmaya dayandığını tespit etti.
Mahkeme şu tespitlerde bulundu:
-
Reddedilme kararı, birlikte yaşanan aile üyesinin gelirini dikkate almamış ve bu nedenle mali yeterliliği eksik değerlendirmiştir;
-
İdare, başvuru süresince meydana gelen gelişmeleri dikkate almamış ve kararını güncel veri üzerinden vermemiştir.
Bu gerekçelerle karar iptal edildi ve idareye, yargı kararındaki ölçütler doğrultusunda yeniden değerlendirme yapma hakkı tanındı.
4. Hukuki Önemi
Karar, açık bir ilkeyi pekiştiriyor: reşit olmayan bir çocuğa bakım sağlanması, aile içi dayanışma ve yerleşik yaşam tarzı, geçici nitelikteki bir oturma izninden uzun süreli bir oturum hakkına geçişte belirleyici olabilir.
Ayrıca mahkeme, bireysel gelir yetersiz olsa bile, birlikte yaşanan aile bireylerinin geliri mevcutsa, bunun da ikamet hakkının değerlendirilmesinde dikkate alınması gerektiğini vurgulamaktadır.
5. Sonuç
Campania Bölge İdare Mahkemesi’nin 766/2020 sayılı kararı, AB uzun süreli ikamet izni hakkının, anayasal ilkelerle uyumlu ve gelişimsel şekilde yorumlanması gerektiğini bir kez daha ortaya koymuştur.
Ailevi bağlar, sosyal yerleşiklik ve ekonomik işbirliği dikkate alınmaksızın verilen ret kararları, usul ve esas yönünden hukuka aykırıdır.
İkamet izinlerinin dönüştürülmesi, yenilenmesi veya idari ret kararlarına karşı itirazlarla ilgili hukuki analizler ve destek almak için ziyaret edin:
www.avvocatofabioloscerbo.it
Nessun commento:
Posta un commento